‘Weet je waar jij heel goed in bent?’, zei fotografe en werkplek-collega Ilona tegen me. Ik ging er even goed voor zitten. ‘Jij kunt mensen losmaken. Dat kun je echt.’

Ik was vereerd en trots maar deed naïef. ‘Losmaken? Hoe bedoel je dat?’

‘Je stelt mensen op hun gemak. Maakt een grap. Doet enthousiast. Jij krijgt meer uit mensen. Laat ze dingen zeggen die ze uit zichzelf nooit zouden zeggen. Vaak zie ik bedrijfsfilms met heel stijve ceo’s. Die laten niets van zichzelf zien, ratelen een riedeltje af maar er is geen warmte, geen lach, geen spontane ingeving. Jij weet net een vraag te stellen, een beweging te maken of een grap te maken waardoor ze helemaal zichzelf zijn. Zo ging het ook met Dorry en Olga.’

Leuk om te horen. Heel leuk. Ik zou het ook wel willen, interviewen achter de camera. Mensen losmaken. Heerlijk.

Dorry en Olga zijn ook werkplek-collega’s. De eerste is interieurarchitect, de tweede grafisch vormgever. Ze zouden beiden een woordje doen op het podium bij de opening van onze ‘creatieve campus’ hier in Hilversum maar vonden dat beiden lastig. Dorry omdat ze praten voor publiek moeilijk vindt als het onderwerp buiten haar werkexpertise valt en Olga houdt van spontaan maar raakt soms de weg kwijt omdat ze teveel op de spontane ingeving leunt. Ik mocht de middag presenteren. Maar ik mocht vooral de dames losmaken. Martijn Verlind, filmmaker en tevens medehuurder bij ons, maakte een mooie registratie van 3 minuten. Oordeel zelf. En nogmaals, ik doe het graag…

thomas@thomasbraun.nl