Lees hier de reacties van mensen die mijn boeken hebben gelezen of mijn lezingen hebben bijgewoond. Plaats beneden ook een reactie!
Lees hier de reacties van mensen die mijn boeken hebben gelezen of mijn lezingen hebben bijgewoond. Plaats beneden ook een reactie!
65 comments
Beste Thomas,
Mijn naam is John Lennartz en ben 52 jaar. Nooit las ik boeken, die dingen met een kaft waren wereldvreemd voor mij. Fietsen deed ik wel vanaf mijn 18e en nog steeds. 8000 km per jaar probeer ik wel te halen. Ook de Stelvio, mijn geliefde berg, de Gavia en de Mortirolo. Elke jaar probeer ik er te zijn. Vele herinneringen en emoties liggen daar. Jouw boek was een cadeau aan mij en lag 2 jaar op de plank, lezen dacht ik pfffff .
Toch waagde ik mij er aan en begon met lezen. Jemig man, schaterend worstelde ik mij door de letters, ik wist niet dat ik emotie kon hebben van letters. Het laatste hoofdstuk hield ik het niet neer droog, zo echt en beleefde ik mijn beklimmingen opnieuw. De uitdrukking “he Pannekoek je hebt het gehaald” was enorm. Thanks voor de letters, de andere boeken ga ik nu bestellen en ach. Tuurlijk is een eerste deel beter, maar ach wat deert het, het gaat over fietsen.
Sportieve groet John
Na het succes van “Ga toch fietsen” vol enthousiasme begonnen aan “Tweede adem”.
Sorry Thomas, het eerste boek was in de roos, het laatste boek is een misser. Wat een indirecte zelf op de borst klopperij, ik ben halverwege hoodstuk 16 afgehaakt. Het gaat nergens meer over. Lees het niet uit. Dit trek ik echt niet. Yaech.
Wie wil kan het komen afhalen en krijgt er een bakkie troost bij.
Gr
Ed
Hoi Thomas,
Met Sinterklaas jouw boek gekregen en praktisch in één keer uitgelezen. Enorm inspirerend.
Zelf dit na jaar na jaren getwijfel de knoop doorgehakt en eindelijk gaan fietsen naar mijn werk (dik 40 km per dag). Op een e-bike maar dat voelde zo goed dat er ook een racefiets is bijgekomen voor in mijn vrije tijd. Nu langzaam aan mijn conditie aan het werken, voor het eerst in mijn leven (44). En het voelt heerlijk! Intussen 10 kilo kwijt en dat is nog maar het begin. I love it!
Ik ga zeker je andere boeken ook lezen!
Groeten,
Erik
Beste Thomas,
Ik heb jouw drie boeken inmiddels met veel interesse en respect gelezen (je eerste boek zelfs twee keer). Zit er inmiddels al een vierde boek in de pen? Of ben je voorlopig even uitgeschreven??
Groeten,
Joop.
Na onze ontmoeting bij de Meewindkoers (voor mij was die tocht toen al een overwinning na de chemo-periode – op dit moment 2 jaar schoon) ben ik je 3 boeken gaan lezen. Veel herkenbare dingen beschrijf je heel herkenbaar :-). Die extreme tochten doen vanuit zo’n diep dal vind ik klasse!! Twee weken geleden (20 december)heb ik met dochter van 15 en zoon van 17 de Alpe d’Huez op gefietst en na een paar dagen skiën was dat (slechts 1x) een ware beproeving, maar wel weer een overwinning! En zo zijn ook vele kleinere dingen overwinningen!
Succes met je lezingen en ik hoop dat ik er ergens eentje kan bijwonen!
Hoi Thomas,
Via “Fiets” heb ik je “leren kennen” en nadien in korte tijd je boeken gelezen.
Station Duivendrecht, het tuinhuis, de vervloekingen van Anna en het diepe gevoel van schaamte zijn voor mij erg herkenbaar.
Mijn keerpunt lag, na het lezen van “Ventoux”, op de beklimming van de gelijknamige berg in 2013.
Ik heb dan ook het vreemde gevoel je al heel lang te kennen. En vanaf vandaag een echte “Braunie”.
Met sportieve groet,
Harm
Thomas,
Bedankt voor het mooie en vlot geschreven verslag van een (2e) Ademloos prachtige tocht!
“We boffen maar, hè!”
Helemaal mee eens!
(zing huil bid lach FIETS en bewonder)
Mark
Tweede adem …
Het boek (draft) in één adem uitgelezen!
Ik was zeer vereerd toen Thomas mij belde met de vraag of hij een stuk over mij, mijn zoon en over mijn project, “Ride For A Lifetime” wilde schrijven.
Na een mooie ontmoeting waar hij mij van alles vroeg over deze onderwerpen kreeg ik na een paar maanden van hem het boek om te lezen en het verhaal evt te corrigeren. De bedoeling was alleen “mijn” hoofdstuk te lezen, maar voordat ik het wist had ik het boek van begin tot einde uit. En WEER net zoals zijn eerste twee boeken, tranen van het lachen, maar ook van de ontroering. Hij kan dat zo goed.
Mooie combinatie van zijn rit en levensverhalen door elkaar. Hij vechten tegen bergen en tegenslagen en vreugde bij het behalen van zijn doelen… net zoals in het leven.
Top Thomas!
Het beste, vriend,
Robert Gerritsen
Beste Thomas,
Je hebt een (h)eerlijk verhaal verteld over je metamorfose vandaag bij de Living Well sessie in Doetinchem.
Naast je vertelling over de enorme verbetering van je lichamelijke gezondheid door fietsfanaat te worden, breng je ook die mentale boost met veel humor. Prachtig hoe je met enige schroom een persoonlijke passage voorleest uit je boek, die heel helder weergeeft hoe zinvol je leven weer is geworden met je gezin.
Een inspirerend levensverhaal vol anecdotes met veel humor gebracht. Bedankt daarvoor. Als ik roker was geweest, was ik er mee gestopt.
Een biertje drink ik vanavond wel op een geslaagde dag. Ik blijf zeker dagelijks naar mijn werk bij RBI fietsen.
Hartelijke groeten,
Gerhard
Beste Thomas,
Zoals velen net je eerste boek uitgelezen.
Prachtig geschreven.
En grappig en ontroerend.
Je verwoord hoe het is om op een racefiets te zitten en af te zien en toch te genieten.
Herkenbaar.
Doe zo voort en dank u om me te laten lachen en plezier te hebben op mijn racefiets.
Groeten Roel
Hallo Thomas,
Van Maarten van Nieuw-Amsterdam jouw boeken gekregen ter voorbereiding van een nieuw tv-programma over (o.a.) fietsen dat ik voor Nederland 1 aan het opzetten ben. Ik heb Ga toch fietsen! vandaag in één ruk uitgelezen, meeslepend! En ik ga doen wat je zegt: ik ga ook fietsen!
Hoi Thomas,
Bedankt voor je inspirerende lezing op 24 december jongstleden tijdens de kerstlunch van Truphone op de Golfsociëteit De Lage Vuursche. Wat een mooi verhaal! Geweldige parallellen met het bedrijfsleven; doelen zetten, omgaan met veranderingen, het onmogelijke presteren en de top behalen. Het was een onvergetelijke middag voor het hele bedrijf. Groeten Rob van Velzen
Hallo Thomas,
Ik heb net met veel plezier “ga toch fietsen” uit. Goed boek! Omdat je humor en ontroering niet schuwt is het boek veel te kort en moet ik nu wel je andere boeken kopen. Dank je 😉
Groeten van een niet zo dikke eind-dertiger
Ik heb deze week je 2de boekje uitgelezen over je helletocht Tour for Life. Vol humor, zelfspot en ontroering beschrijf je de ervaringen van een amateurfietser die ruim 1200 Km door de mooiste landschappen van Europa rijdt binnen 8 dgn. Ik heb ervan genoten en hoop jouw droom ook te realiseren. Ben al een beetje begonnen met mijmeren. Bedankt voor de inspiratie!
Hi Thomas,
Op de Tour for Life avond jongstleden van het team H2H, met daarin mijn collega’s Ron Groen en Emiel Mellaard, heb ik als gast je boek ‘ga toch fietsen’ aangeschaft. Deze heb ik inmiddels met veel plezier in een keer uitgelezen. Ik kan hem iedereen van harte aanbevelen. Zal ook zeker je nieuwe boek aan gaan schaffen.
Met sportieve groet,
Martijn Kos
PS. tot vanavond in de Promenade waar je een bijdrage gaat leveren aan ons Dreamteam voor Alp ‘d HuZes 2013. Ik maak deel uit van het team en we zien elkaar dus straks (weer).
Hallo Thomas, je 2e boek gelezen en wederom genoten. Af en toe moest ik echt hard lachen. Geweldig die zelfspot van je.
Maar ondertussen heb je wel die prestatie verricht, chapeau!
Groeten
Brigit
Hey Thomas,
Ik heb je boek tijdens BikeMotion gekregen in een stand van de NTFU.
Een erg leuk boek om te lezen.
Ik loop al een tijd met het idee om de Mont Ventoux voor Klimmen tegen MS op te fietsen. Jouw boek is een aardige steun om dit in 2013 waar te gaan maken. Mijn moeder heeft al MS zolang ik weet, dus ik weet waar ik het voor doe!
Bedankt voor je inspirerende boek en nog veel fiets plezier!
Leonard
Beste Thomas,
EINDELIJK je boek in handen! Vorige week was ik in Nederland en had het graag zelf van je willen kopen,jammer dus dat onze wegen die week elkaar nier kruisden. Mijn moeder had een exemplaar van je gekocht met een hele lieve tekst daarin. Hartelijk dank daarvoor!
Ontzettend ontroerd was ik toen ik hoorde dat je mijn zoontje Max-Emil op je “bagagedrager” mee naar boven hebt genomen. dankjewel daarvoor! Elke keer toch fijn te horen als mensen zo met je begaan zijn.
Over je boek … Ik heb het nu bijna uit al. Ik zie alle reacties hier al en fijn te lezen dat het zo’n succes is. Ik lees het ook met groot plezier. Enorm RESPECT heb ik voor je dat je jezelf zo’n enorme schop onder je kont hebt kunnen geven en voor jezelf besloten hebt dat het leven anders moet. Ik spreek uit ervaring als ik zeg dat meeste mensen eerst een enorme (meestal zware) levensles voor de kiezen moeten krijgen om zulke stappen te maken. Jij deed dit zonder dit, je doet dit gewoon helemaal zelf!
Ik kijk nu al uit naar een volgend boek, heb zin in meer lachen en tranen 🙂
Groetjes aan je vader!
Rob
Zelden zo gelachen om een boek dat me tegelijk de kriebels gaf om die ene pukkel in Frankrijk te beklimmen. Zover is het nog lang niet, maar dit boek laat me geloven dat ik het kan.
Vele boeken worden altijd ingepakt, ondanks de actieve vakanties,lezen lukt altijd toch.
Dit jaar met een bijzonder boek, een bijzonder geschenk van Myrthe Brak, het boek van Thomas Braun, “Ga toch fietsen”.
Natuurlijk ken ik wielerboeken, en natuurlijk was de Renner van Tim Krabbe een favoriet, maar sinds ik “Ga toch fietsen” heb gelezen is er een nieuwe dimensie aan de fietsboeken toegevoegd.
Geen heroïsch verhalende topfietser (toen nog niet), geen belerende ex-prof die vertelt hoe het allemaal eigenlijk moet, nee een levens verhaal dat duizenden (ex-) veertigers moeten herkennen, al is de afloop voor ieder van deze mensen wellicht niet zo als die Thomas beschrijft en heeft ervaren.
Het is een boek dat iedereen boven de 40 verplicht op zijn literatuurlijst moet hebben, omdat je of jezelf of je omgeving direct herkent. Omdat de taal van Thomas, de taal is die je honderd keer in gedachten zegt of denkt, maar niet uitspreekt. Het boek was te snel uit, stoppen en even wegleggen, omdat er actief gedaan moest worden, was eigenlijk een straf. Wat heb ik genoten van deze beschrijving van een “change of life”.
De Haje’s op deze wereld zijn echter niet allemaal zo fanatiek verwacht ik 🙂 en als je op 5 januari geboren bent zoals ik, denk ik die dag nu ongemerkt ook aan Anne denk ik (sorry Thomas).
Complimenten voor dit geweldige boek Thomas en Myrthe, dank voor het cadeau geven 🙂
Johan van der Waal .
Met muziek heb ik al levenslang iets……… bepaalde songs kun je zo heerlijk aan bepaalde mensen en gebeurtenissen verbinden.
Met sport heb ik niets. En kom al helemaal niet aan met de zin van het leven, midlifecrisis of allerlei andere nonsens, Ga gewoon werken, leef je leven, heb lief, bepaal je eigen normen en waarden, sta klaar voor een ander, Ga op de blaren zitten als je je kont verbrandt, maar leef en geniet ! Zo lang zijn we hier niet.
Mooi verhaal toch tot zover ?
Tot het moment dat je zelf wat gaat mankeren en je omgeving ook vet aan de beurt is. Verhalen over doodenge ziektes, angstaanjagende operaties, reconstructies, missers van ziekenhuizen, bureaucratie, chemo’s, bestralingen, hoef ik hier niet verder toe te lichten. Het is me wel duidelijk dat vrijwel ieder mens hetzelfde meemaakt, en het pas dan ook ook écht begrijpt. Dus daar zijn we snel over uit.
Er moest dus ingegrepen worden en wel gezondheid technisch. Eerst joggen, lukt niet, dan maar op de fiets, ontziet je krakende knieën. Sodeju, ik weet heus wel waarom ik liever een bourgondisch leven leidde, wat een ellende. Waar blijft die verrekte opiumachtige endorfine ?
Nou die kwam en wel op 3 fronten; door dit boek, dat me werd aangeraden door Rob van Erkel (collega en fietst Tour for Life 2012).
Door het fietsen zelf met mijn jongste broer Arthur.
En door het evenement “ColSensation Roosendaal fietst de Mont Ventoux” op 15 september 2012 voor KWF Kankerbestrijding.
Ook wij vallen kilo’s af, brengen uren op de fiets door, leren Surplace om toch maar overeind te blijven op hellingen van 22%, vloeken en tieren regelmatig, “kankeren” tegen alle inhalende strakke pakskes met ego’s zo groot als ………
Dit boek vreet je op, las het in 1 keer uit, bij elk karakter in het boek heb ik de naam van mijn betreffende “beul” kunnen matchen. Bij elke gebeurtenis en feeling zoals de angstfase, is de herkenning zo extreem geweldig fijn. Het maakt je bijna menselijk !
Dit boek ademt ruimte !
Het is mijn bijbel voor even.
Het is ook voor vrouwen (verruil dat bier drinken maar met een Martini of een Prosecco ).
Bedankt Thomas Braun !
Yolanda van Oosterhout
Ik heb het boek gelezen en er van genoten. Het is een tijdsbeeld. Ik ben een vrouw, maar ik heb er ook mijn voordeel mee gedaan: ik ben gestopt met roken en loop hard en fiets regelmatig nu. Vitaliserend boek!!
Vandaag ben ik jarig
Zie je het niet meer zitten? Ongelukkig? Behoefte aan zingeving? Vet en vadsig? Midlife? Richting kwijt? Of wil je gewoon een meeslepend verhaal van een “soortgenoot” meemaken? Met een lach en en een traan? Met zelfspot? Met dezelfde twijfels? Met een happy end?
Lees Thomas Braun !!!
Ik heb ervan genoten. Liet me raken en nam me mee.
Een aanrader voor man én vrouw !
Succes !!!
Beste Thomas,
Ik herken mijzelf in jouw verhaal, behalve het vele drinken dan. Ik heb je boek nog niet gelezen, maar wel je verslag van de Tour for Life. Super verhaal.
Ik ben zelf 43 jaar, vorig jaar in 2011 begonnen met fietsen. Ongeveer 800 km gemaakt. Eigenlijk nog te weinig. Ik woog toen ik begon 118kg, veel eten, weinig bewegen en ook veel roken. Ik had een grote mond tegen een collega wielrenner. Als mijn werkgever mij volgend jaar sponsort rijd ik de Tour for Life. Dus dit geschiedde.
Ik heb mij ingeschreven met mijn team voor TfL2012. Ben al flink aan het trainen. Het roken wordt gelukkig ook al flink minder. Ik laat soms express mijn rookwaar thuis liggen als ik moet gaan werken, en mis het dan niet op het werk. Nu die laatste stap nog om helemaal er vanaf te zijn.
Ik zag ook dat je bent benaderd, door mijn teamgenoot Joop om te komen op ons fundraising diner. Ik zie je dan wel. Kan ik direct je boek kopen.
Groetjes René Denkers, Team Securitas
Ha die Thomas,
Ik heb het boek gekocht voormijn vriend (50+), die al jaren en enthousiast wielrenner is, maar het de laatste tijd wat laat versloffen (druk druk druk enzo). Als aansporing zeg maar. Omdat hij zo vaak en zo hard lachte bij het lezen, ben ik het ook maar eens gaan lezen…. Fantastisch !!!
Zelf ben ik een loper (afstanden tot de halve marathon) maar jouw boek is prima te vertalen naar ongeacht welke sport, en zelfs naar andere dingen des levens.
Zeer herkenbaar. Ik kijk uit naar je volgende boek ????
Hoi Thomas,
Na de spinmarathon van 3 uur voor Stichting WIN kreeg ik jouw boek uit jouw handen met een persoonlijke noot erin…”voor Karin,die elke dag sport…”. Op pagina 127/128 schrijf je: “Als ik een week niet heb gesport,ben ik zo chagrijnig als de pest.Ik heb sport nodig.” Zo ervaar ik dat nou ook! Door velen word ik belachelijk gemaakt en voor gek verklaard als ze horen dat ik 5 keer per week in de sportschool te vinden ben. Fijn voor jou (althans,dat vind ik) dat jij die ‘sportknop’ ook gevonden hebt! Giga respect voor je. Karakter en ruggegraat. Hou ik wel van! Prettig geschreven ook. Grappig voor mij was dat ik een aantal van je fietsmaatjes ook ken (Mark is ook een goeie vriend van ons,Hajé was destijds een bezienswaardigheid in de spinningles,Ronald (getrouwd met oud-collega)). Verder fiets ik sinds dit voorjaar ook buiten. Andere koek dan spinnen. Herken heel erg het angst-stuk…dacht dat ik de enige was hierin!! Petje af en een grote buiging. Dank voor dit boek en wie weet zien we elkaar weer in de sportschool…
Hallo Thomas,
Kreeg voor mijn 40e verjaardag jouw boek “metamorfose van een dikke veertiger” van een paar vrienden die het erg grappig vonden deze mijlpaal er even goed in te wrijven. Nu was het laatste boek dat ik had gelezen de Da Vinci Code (10 jaar geleden) en de laatste sportprestatie een hockeytoernooi (5 jaar geleden, een week niet kunnen lopen). Inmiddels heb ik je boek gelezen (in 2 avonden), ga ik 20 november de 7-heuvelenloop doen en volgend jaar de marathon. Onbevreesd en ik heb zo’n idee dat jouw boek daarin wel wat geholpen heeft, nog bedankt daarvoor!
Groet Bastiaan
Beste Thomas,
Het boek in een adem uit gelezen wat een aangrijpend verhaal. Ik ben zelf een aantal maanden geleden ook begonnen met fietsen en weet hoe verslavend het virus kan zijn. Ik fiets met één been nadat mijn rechter been 4 jaar geleden verlamd is geraakt, ik heb inmiddels ook al een paar keer de Posbank op gefietst en was ook echt heel zenuwachtig van te voren, kan ik dat? Maar het was eigenlijk goed te doen zeker met alle mensen die je omhoog schreeuwen als je met één been trapt. Mooi boek en herkenbaar voor vele op ieder zijn eigen manier. Als je overigens meer vertrouwen wil krijgen in afdalingen raad ik je aan om veel te gaan skiën, is goed voor het vertrouwen in de afdalingen en de stuur kunsten aldus de bondscoach aangepast wielrennen. Ik ben namelijk gaan fietsen als conditie trainen voor het wedstrijd skiën.
Groet
Annika van der Meer
http://www.annikavandermeer.blogspot.com
Thomas, een maand geleden heb ik je boek in 2 dagen uitgelezen, het is mijn liijfboek geworden! Wie ik ben? Een man van 51 jaar die al sinds 1979, toen ik mijn eerste reacefiets kocht, enthousiast fietst. Woon-werk en regelmatig een fietstocht waaronder af en 150 kilometer of langer. Soms wat ‘heuvelen’ in Zuid-Limburg/Ardennen. Helaas nog geen Stelvio of Mont Ventoux gedaan, hoop ik ooit te doen. Wél een aantal Zwitserse passen gedaan…erg mooi als je zo’n taaie route bedwongen hebt! Ik bewonder jouw doorzettingsvermogen om tóch maar de Selvio te ‘doen’. Aan Hajé heb je, hoe hard hij soms ook (terecht) is, veel te danken, volgens mij. Soms heb je even zo iemand nodig die jou over de streep helpt. (Letterlijk en figuurlijk). 6 weken geleden woog ik nog 89 kilogram, nu nog “maar” 83! Jouw boek heeft daarin een flinke steen bijgedragen. Maar het beste van jouw boek is het doorzetten wat van begin tot eind de rode draad is. Ik hou daarvan en zie er ook iets van mijzelf in terug. Thomas…veel succes met het fietsen, want hierin ga je natuurlijk óók door!
Dag Thomas, geweldig boek heb je geschreven en zeer herkenvaar. In alle opzichten. Ben zelf begin 2011 ook fanatiek begonnen met afvallen en sporten. En ruim 21 kilo kwijt nu.
Ben sinds 2 maanden ook fanatiek op mijn Trek fiets (trekkingbike) aan het fietsen en kom regelmatig Peter Winnen tegen tijdens het fietsen. Ik ga nu ook over op de racefiets, en misshien ooit de Bormio doen..Jouw boek zal hetzelfde effect gaan geven als het boek van Peter Mayle, A year in The Provence…
Groet,
Erwin Luttge
Beste Thomas,
Zomaar een reactie van een lezer:
Ik heb vorige week in de Provence met nog 7 fietsers de Mont Ventoux met succes beklommen. Tijdens het verblijf van 5 dagen heb ik je boek gelezen. Ik ben zelf vorig jaar begonnen met actief racefietsen en er was geweldig veel herkenning (behalve dat ik niet als een halve zool aan het drinken en zuipen ben geweest…). Ik heb de Ventoux als doel gekozen om mijn ambitie hoog in te zetten. ik ben helaas in de ongelukkige omstandigheid dat mijn vrouw (47) ongeneeslijk ziek is. Het racefietsen houdt mij nu enigszins in balans. In december 2010 heb ik het initiatief genomen om naar de Ventoux te gaan en flink te gaan trainen. Dat is gelukt. Mijn vrouw en kids (12/10) stonden ook aan de top. Mijn emotie, net zoals jij je tranen had bij de 1e echte grote berg en Anne belde, was gezien de situatie waar wij nu in zitten, enorm heftig. Zeker gezien het afgelopen jaar wat toch in het teken van kanker en de behandelingen hebben gestaan (zie hettievanrijn.blogspot.com). Ik wilde je even laten weten dat ik je schrijfstijl zeer humoristisch vind en je passie voor wielrennen zeer aanstekelijk. Er waren zoveel herkenningen in het boek over de wielerwereld, die voor mij ook nieuw is. Ik zal je boek bij mijn wielervrienden en collega’s onder de andacht brengen.
groet
Arco Plomp
Hallo Thomas,
even een berichtje van een verse fan,
heb altijd gebadmintond, blessures, harlopen, blessures toen maar skeeleren en schaatsen, woon thans in de binnenstad van amsterdam en het skeeleren werd te hoog drempelig (auto wegrijden parcours zoeken terug met auto parkeerplaats zoeken pfff) vriend zegt tegen mij” je moet dit boekkie lezen,,, jij weet wel welke he??
ik heb dat boekkie nu wel 4 keer gelezen en ben ook gaan fietsen, ben wel 10 jaartjes ouder dan jij maar ik begrijp iedere letter die je hebt geschreven. Je bent mijn voorbeeld geworden, ik hoop dat je nog zo een boekkie gaat schrijven. Ik wens je heel veel gezonde en veilige fietskilometers toe en wie weet herken ik je als je mij een keer inhaalt, groetjes
krijg je een boek op je verjaardag, omdat je graag fietst. Het gaat over de kwelling van deze man. Mijn omvang blijft me achtervolgen. Te dik en dat al jaren. Vier jaar geleden de fiets ontdekt. Met mijn “clubje”rijdt ik al die jaren doelloos rond in het Noorden van het land. In de loop van 2011 ben ik met de collgea’s van het Noorderpoort de uitdaging aan gegaan om aan Tour for Life mee te doen. Het boek dat ik kreeg na deze beslissing heeft me gemotiverrd, äls hij dat kan kan ik dat ook”, hij leeft tenslotte ongezonder als ik (drink bijna niet; rook niet en sport wel). En zo was het ook. Tour for Life 2011 is volbracht en …… naar volle tevredenheid. Ik heb goed gefiets. Toch is de omvang er nog steeds maar dat mocht de prestatie niet drukken. Ik heb het gehaald en hoe …….
Leuk was dat ik Thomas ontmoette tijdens de Tour. Hij heeft nog even iets in het boek geschreven. Het boek motiveert mij in elk geval door te gaan met deze mooie sport en ….. toch maar weer een poging te ondernemen om af te vallen. Volgend jaar ga ik de Stelvio beklimmen en dat komt door het boek.
Thomas bedankt voor het plezier. De gezette man met grijze snor van Noorderpoort Versterkt. We zien elkaar in je schuurtje.
Dag thomas, R E S P E C T , voor je inzet en doorzettingsvermogen tijdens de Tour for Life (lees het dagboek). Als coordinator ontbijtploeg was ik vaak een uurtje eerder op als jij en ging ook een uurtje later naar bed, tussen door nog andere dingen regelen en…………… tja zelf denken ….. zat ik zelf maar op die fiets, als wielrenner en mountainbiker had ik zelf ook willen mee fietsen, maar het ontbreekt me gewoon de tijd om voldoende te trainen. Ondanks mijn fanatieke spinning® bezigheid als instructeur(minimaal 3 avonden per week ), kon ik niet opgeven voor de TfLals fietser. Te weinig tijd om voldoende te trainen. Misschien moet ik toch nog eens (als begin vijftiger) je boek eens lezen om in 2012 niet als coordinator mee gaan met de TfL maar als fietser.
Proficiat met het behalen van deze geweldige tocht !!!
Op aanraden van een collega, een stevige veertiger die net weer was gaan fietsen en al wat kilootjes kwijt is ben ik het boek gaan lezen, zeer herkenbaar vertelde hij me.
Ik lees nooit, kijk veel plaatjes lekker makkelijk, maar ik ging toch op vakantie en nam het boek mee. Nooit geweten dat een boek zo snel uit kon zijn, wat zeg ik, het was een spiegel waarin zoveel herkennig zat, vooral dat bier. Gelijk behoorlijk de rem er op ondanks dat het vakantie was. Vroeger, heel lang geleden wel de wielersport beoefend en heb nog een fiets, deze weer te voorschijn gehaald en de eerste kilometers weer in de benen. Omdat ik nu woon als waar Thomas ooit woonde in Beverwijk niet zo ver bij het kopje van Bloemendaal vandaan, pik ik nu steeds dat heuveltje even mee in de training.
Inmiddels een aantal toertochten ingeschreven en het plan zeker in 2012 de Alphe d’Huez te doen en als de kans er even in zit zou de Tour voor Life wel een droom zijn.
En het boek Thomas is een film waard !
Groet en wie weet tot ziens 😉
Nees.
Hoi Thomas,
Ook ik ben “om”. Kreeg het boek van een vriend die sinds 2 jaar fietst en kan niet geloven dat het zo makkelijk is om het roer om te gooien. Rookte en dronk niet, maar hield ( hou nog steeds) van lekker eten. Resultaat: voor elk huwelijksjaar een kilo erbij. Mijn vrouw trouwde me op 93,6 kilo en vorig jaar woog ik ruim 108 :-((
Vorig jaar al wat afgevallen maar teller bleef steken op 103,4. Na het lezen van jouw boek op 30 mei, direct begonnen met fietsen (hometrainer) en met mezelf afgesproken dat ik een “echte racefiets” mocht kopen als ik 2000 km had afgelegd. Helaas is dat niet gelukt, na 1200 km wilde ik naar buiten en heb mijn nieuwe fiets gehaald. Nu inmiddels drie weken buiten gefietst en het is werkelijk verslavend. Mijn initiële doel om 95 kilo te wegen op 1 september 2011 is geen utopie meer. Gisteren tikte de weegschaal 94,9 kilo aan. Wat een overwinning ! Ik voel me super !! de komende week gaat er een “tandje bij” want wellicht weeg ik dan op onze trouwdag (6 september) wel weer 93,6 ;-))
In ieder geval weer twee nieuwe mijlpalen op de agenda, volgend jaar heel graag de Alpe d’Huzes rijden (vader dan tien jaar geleden overleden aan de gevolgen van….) en 90 kilo op 31 december 2011. Enige hobbel zijn die twee gezellige dikkerds (Sinterklaas en Kerstman).
Thomas ik wens je heel veel succes met de tour for life en wil je nogmaals hartelijk danken voor de omslag in mijn leven waar jij onbewust een groot aandeel in hebt gehad.
Voor mijn “prestatie” kun je kijken op http://www.hippoo.valtaf.nl
Hopenlijk is dit het begin van een glansrijke
Met vriendelijke groet,
Ed
hoi Thomas,
heb je boek tijdens me vakantie in Frankrijk met veel plezier gelezen, leuk geschreven, ben geinspireerd geraakt om volgend jaar de racefiets mee te nemen en voor het eerst ook een col te gaan bedwingen.
gr. Joost
Beste Thomas,
Net als heel veel anderen heb ik jouw boek met veel plezier gelezen. Zelf ben ik niet zozeer een dikke veertiger, maar al wel ‘dik’ in de vijftig en al een aantal jaren enthousiast fietser.
Jouw openhartige, humoristische en ook ontroerende verhaal heb ik in veel opzichten herkend; de worsteling met jezelf, het leven, de angsten, en het vluchten in drank en drogredenen.
We delen bovendien de vriendschap met Mark die ik al zo’n 35 jaar ken.
Ik wens jullie sraks veel veel succes bij jullie Tour for Life!
Martin (en sponsor van Mark)
Thomas, Mark in jouw boek is mijn zwager. Ik stuurde hem een email over jouw boek. Hij vroeg mij het hier te plaatsen. Dat zou je wel leuk vinden, dacht hij. Bij deze!
“Hoi Mark,
Lang geleden dat ik een boek heb gelezen. En dit is een van de zeer weinige boeken in mijn leven, die ik in bijna een ruk heb uitgelezen!
Mooi verhaal, de personen raak beschreven, verhaal leuk gebracht en een ontroerend einde. Respect voor zijn prestatie.
En erg leuk te lezen dat jij een wel heel bijzondere rol hebt gespeeld. Je kunt gerust zeggen dat zonder jouw (rake) input hij die tocht dat jaar in ieder geval niet had gereden!
Vriendelijke groeten
Cees
Hoi Thomas!
Alexander is lezen leuker gaan vinden. Hij heeft in de vakantie zelfs een dikke pil bijna onafgebroken gelezen. Ikzelf heb jouw boek in een dag uitgelezen op de camping. Mijn buurvrouw (geen bekende van ons) vroeg halverwege of ze ook het boek mocht lezen, omdat ze me alleen maar hoorde lachen. Ook zij heeft het in 1 dag gelezen en vond het zeer leuk.
Het komende jaar, heb je nog een ‘probleem’ voor me opgelost: Een betaalbaar en origineel cadeautje voor alle familieleden, vrienden en vage kennissen! (okay, in enkele gevallen is het gras al voor m’n voeten weggemaaid, die krijgen dan maar weer een fles wijn oid)
Je vroeg me om te laten weten wat we vonden van je boek. Eigenlijk heb ik daarop een tegenvraag: Wanneer is je volgende boek klaar? We willen meer!
Hartelijke groetjes!
Cora
Laat ik beginnen met te vertellen dat ik nog nooit een boek heb gelezen. Ja, een scheurkalender op de wc of de strip van FC Knudde in de krant maar dat is het dan wel. Vlak voor de vakantie kreeg ik het boek van een vriend van me, Ron. Hoewel hij weet dat ik geen boeken lees, dacht hij dat dit wel een leuk boek voor me zou zijn omdat ook ik kilometers maak op de fiets.
En daar lig ik dan, in het doodsaaie stadje Bras in Zuid-Frankrijk bij het zwembad. Ik verveel me te pletter. Het is ongeveer 4 uur dus te vroeg om te gaan eten, nog meer baantjes trekken in het zwembad zie ik ook niet meer zitten, en ja wat moet je nog doen.
Dus pak ik het boek en begin maar met lezen. Bij de eerste pagina’s begin ik al te lachen en raak geïnteresseerd in het verhaal waar ik veel dingen uit herken en iedereen wel zal herkennen die begint met fietsen na z’n 40e.
Na een paar biertjes – het is tenslotte vakantie – ben ik over de helft van het boek maar gaan we ook naar bed. Ik probeer te slapen maar het verhaal heeft mij op de een of andere manier zo gegrepen dat ik moeilijk in slaap kan komen. Ik wil verder lezen! Na een aantal uren woelen en draaien ben ik om half zes m’n bed weer uit gegaan om het boek uit te lezen. Wel met een grote lach en een traan omdat ik het jammer vind dat ik het boek al weer uit heb. Bedankt Ron voor het lenen van het boek en ook dank aan het doodsaaie stadje Bras, want als ik me niet had verveeld had ik het boek misschien niet gelezen!
En voor Thomas natuurlijk ook een enorm dankjewel, topper. Er staat al een recensie met het cijfer 7,5 maar voor mijn eerste boek geeft ik een dikke 10! Ik heb er enorm van genoten.
Groet,
Robert de Gunst
GEWELDIG. Heb het boek voor vaderdag gekregen en had het de volgende dag uit.
Ik heb veel gelachen. Maar had ook de tranen bij de brief van Anne en bij de aankomst op de berg . Geweldig het ga je goed.
Hoi Thomas,
Heb je boek voor vaderdag gekregen en dezelfde dag nog uitgelezen. Je hebt niet alleen jezelf hervonden, een enorme sportieve prestatie neergezet, maar ook een ontzettend goed boek geschreven. Ik kreeg een enorm positief gevoel van jouw verhaal, erg inspirerend.
Niels
Hé Thomas,
Je weet niet wat je te weeg hebt gebracht: Alexander leest een boek!!!!!! (en zelfs, af en toe leest hij me voor). Ik sta al te popelen om m ook te lezen.
Groetjes
Cora
Beste Thomas,
In het weekend je boek uitgelezen en tussendoor veel gefietst.
Leuk boek, leest lekker weg, en wat een humor! En toch een serieus levensverhaal.
Het boek inspireert werkelijk om extra veel te gaan fietsen.
Gisteren heb ik dus maar weer eens de fiets van Bodegraven naar m’n werk in Den Haag gepakt. (1.15u bijna net zo snel als het ov of de auto).
Ik ben benieuwd hoeveel Nederlanders deze of volgende zomer de Stelvio opfietsen. Dit staat sinds het lezen van je boek op mijn verlanglijstje.
Na bladzijde 20 kreeg ik de onhoudbare drang vanuit Haarlem, mijn woonplaats naar Den Helder te fietsen. Bij thuiskomst moe, voldaan en totaal uitgeput in een ruk het boek uitgelezen. Op meerdere punten zeer herkenbaar. Ontroerend ook. Dank voor zoveel leesplezier en inspiratie! Succes met tfl! Ik blijf je/jullie volgen!
Ik vind het een zeer inspirerend boek. Het knappe vind ik dat je zo levendig schrijft dat ik het gevoel heb dat ik jou en je fietsvrienden persoonlijk ken.
Daarnaast is het bijna een ode aan het leven en het genieten ervan. Ik wacht je volgende boek af. En in de tussentijd ga ik nog maar een keer een rondje rond de kerk doen.
“Hallo Thomas, ik wil na het lezen van ‘Ga toch fietsen!’ heel graag het volgende aan je kwijt. Mijn man kwam thuis met jouw boek. Hij had je op de radio gehoord en was zo onder de indruk dat hij het wilde hebben. Zaterdag kocht hij het en legde het in zijn la. Ik ga het later wel lezen zei hij. Ik heb het boek gepakt en in één dag uitgelezen. Ik rook(te)! Maar sinds jouw boek niet meer! Dat is dus nog maar heel kort, maar: Wat een indruk heb jij op me achtergelaten! Geweldig hoe jij het roer totaal hebt om weten te gooien, en wat heb je er keihard aan gewerkt! Ijzersterk doorzettingsvermogen! Jouw verhaal is mooi, ontroerend, inspirerend en hoopvol, ik ben om. Wat Allan Carr met z’n boek bij mij niet voor elkaar kreeg, heeft jouw boek mij dus wel die ommekeer gegeven. Ik heb overal zin in, ik wil sporten, ik wil dansen, ik weet nog niet wat het worden gaat. Ik wil nooit meer roken en ik hoop dat mijn man je boek ook oppakt en er iets aan heeft, want ik sta al tijden op het punt om van hem af te gaan. Hij kocht ‘t boek voor zichzelf, en het effect ervan heeft mij bereikt, wonderlijk! Ik snap nu ook heel goed dat fietsen iets heel bijzonders is, en dat je samen met je ploeg een totaal ander leventje hebt naast het ‘gewone’ leven. Moest ook gelijk aan jou denken toen ik hoorde van het overlijden van renner Weylandt, kan me nu heel goed voorstellen dat jij precies weet hoe verschrikkelijk dat is en dat je er persoonlijk de pijn van voelt. Ik wens jou heel veel succes met je verdere leven, met vrouw en kinderen en ik hoop dat je nog lang mag genieten van alles wat je doet en waar je achter staat!”
Beste Thomas,
Ik heb je boek dit weekend in twee adems uitgelezen. En het staat nu tussen Simone de Beauvoir en Jeroen Brouwer. Kan je daarmee leven?
Dat je een potje kan schrijven en leuk uit de hoek kan komen, wist ik natuurlijk wel. Maar daarnaast heb je me toch bijzonder verrast, getroffen en ontroerd. Hoe je al die wegen en zijwegen tot één route hebt weten te maken, vind ik ook nog eens bijster knap en spitsvondig.
Van de tandrandjes en de techniek tot je crisis in je huwelijk. Van de drogredenen van de ‘alcoholist’ tot de poëzie van het lijden bergop. In je opzet om het geheel een filosofisch tintje te geven, ben je volkomen geslaagd. Niet op een wijsneuzerige manier, hier spreekt een man die door eigen ondervinding wijs is geworden.
Je boek leert weer eens dat je altijd een wending aan je leven kunt geven. In die zin is het een opsteker, geschreven door iemand die ook een aartstwijfelaar is. En misschien heb ik daarvoor nog wel de meeste bewondering: dat je het – voor je het opschreef – allemaal gedáán hebt door weer en wind, je angsten overwinnend. Over die angsten, voor mij kreeg het boek ook nog een sterk element van suspence: doet ie het nou wel of niet?
Toen je onze ‘fietsclub’ beelden liet zien uit de Dolemieten bij jou thuis, realiseerde ik me maar half de portee van alles voor jou, ook al waren het indrukwekkende beelden. Nu weet ik alles beter.
Je zei dat je altijd al een boek hebt willen schrijven, maar dit is niet zomaar een boek, dit is – om met Reve te spreken – een echt mensenboek.
Thomas, of er nou 20 herdrukken komen of geen, ik vind het een groot succes.
Goed baai – Martin
“Ga toch fietsen” net uitgelezen. Prachtig en hilarisch boek en ook nog inpsirerend. Vandaag even een rondje 100 km, ook wordt het wat warm.
Prachtig boek heb veel gelachen!
Ik heb vrijwel in ėén ruk “Ga toch fietsen!” van Thomas Braun gelezen – vermakelijk en bijtijds ontroerend #aanrader
Net het boek “Ga toch fietsen” (de metamorfose van een dikke veertiger) van Thomas Braun uitgelezen. #aanrader, ook als je (nog) niet fietst
Fascinerend en ontroerend boek Ga toch fietsen van Thomas Braun! Voor mij stimulans nu af te vallen, dan fietsen en stoppen met sigaren.
Vrijdag gekocht en nu al half gelezen. Prachtig boek en heel leuk geschreven. Een echte #aanrader.
Henny Bouwman
Fascinerend en ontroerend boek Ga toch fietsen van ThomasBraun! Voor mij stimulans nu af te vallen, dan fietsen en stoppen met sigaren.
Peter Vogelaar
Hi Thomas,
Net je boek in 1 ruk uitgelezen! Heel leuk en ontroerend. Was een mooie rit en tocht!
Ga van het weekend maar weer eens fietsen want was klein beetje kapot vorige week 😉 en moet ook maar weer eens aan mijn conditie gaan werken!
Grt
Fred
Hoi Thomas,
Ik heb je boek gelezen. Helemaal goed! Wat leuk en grappig geschreven. Erg knap. Zal vast goed gaan met de verkopen. Ik ga het in ieder geval de komende tijd aan alle jarigen geven.
gr. Aart
In één ruk uitgelezen! Wat een guts, gozer! Je hebt ’t lef jezelf open en bloot helemaal af te breken en weer op te bouwen. Enne: als je net zo snel en lekker fietst als je schrijft, kom jij met gemak elke berg over!
Wanneer komt je volgende boek?
Het was net of ik in de film zat! levendig, ontroerend, humoristisch. Een primeur waar je terecht trots op kunt zijn Thomas!