Ik heb de titel van het boek van Maarten van der Weijden bedacht. Dat ging zo. Maarten van der Weijden, wereldberoemd geworden door het behalen van een gouden olympische medaille op de 10 kilometer, die Maarten van der Weijden dus, mocht in DWDD over zijn boek vertellen (Hij wel.) Presentator Matthijs vroeg hoe zijn boek ging heten. De zwemmer, van wie ook algemeen bekend is dat hij van kanker is genezen, zei met enige twijfel in zijn stem: ‘De stelling van Van der Weijden’. Matthijs fronste de wenkbrauwen. Hij vond het nogal een bombastische titel. Maarten haastte zich er aan toe te voegen dat het nog niet helemaal zeker was dit dit de titel zou worden, maar dat hij hem wel leuk vond omdat ie ooit wiskunde had gestudeerd.
Ik ging meteen naar zolder. Titels en koppen bedenken vind ik fantastisch en eerlijk gezegd vind ik mezelf er ook goed in. Ik kwam tot ‘Maarten is Beter’. Immers, hij was weer beter nadat in 2001 leukemie was geconstateerd en hij was, getuige het goud in Beijing, beter dan wie ook ter wereld in het water. Ik zocht op internet naar zijn mailadres en dat van zijn agent en mailde mijn suggestie. ‘Eventueel doe je Van der Weijden is Beter’, had ik gezegd, hoewel ik ‘Maarten is Beter’ leuker vond. Klink als een jongensboek. Maarten mailde terug, had zijn twijfels, maar zou het voorleggen aan zijn agent. Nooit meer wat gehoord. Totdat in de Volkskrant een verhaal stond over het boek van Maarten van der Weijden. Ik zag de cover en daarop stond met grote letters:
Maarten van der Weijden
BETER
Ik vond het een beetje flauw dat ik niks had gehoord maar ik mailde hem dat ik trots was dat hij mijn suggestie had overgenomen. Een dag later kreeg een gesigneerd boek opgestuurd met daarin de tekst: ‘Bedankt!’
De titel van mijn eerste boek Ga toch fietsen! heb ik ook bedacht, al heeft de uitgever er ook een kleine bijdrage aan geleverd. Mijn eerste boek gaat over mijn metamorfose van luie, dikke veertiger naar fanatieke fietsfanaat. Nieuw Amsterdam wilde een catchy titel en eventueel een link naar vaderdag. ‘Papa, ga toch fietsen!’ schoot me te binnen onder de douche. De uitgever was razend enthousiast maar schrapte het woordje ‘papa’. En terecht. Ga toch fietsen! is een toptitel. Een kreet die blijft hangen en de lading dekt.
En soms zie ik titels waarbij ik denkt: had ik die maar verzonnen. Suzanne Buis is kinderboekenschrijver maar schrijft ook voor grote mensen. Ze heeft een boek geschreven over haar dates met mannen met als titel ‘Ik date maar wat’. Daar kan ik oprecht ontroerd van raken, als je zo’n titel kunt bedenken. Mijn nieuwste boek heet Blijven genieten! en gaat over mijn fietstocht van Italië naar Nederland. Er zit een dubbele lading in. Het is een soort opvolger van Ga toch fietsen! en de kern is dat het roer omgooien één ding is maar de nieuwe koers aanhouden veel lastiger. Vandaar dat ‘blijven’. Er zit ook ironie in want het is vaak helemaal niet genieten, 10 uur per dag op de fiets zitten met een kont die voelt als aangebrande biefstuk. Ik vind hem goed, de titel. Niet briljant. Maar wel een kreet die blijft hangen. Soms vragen mensen: hoe kom je toch aan die titel? Dan zeg ik: ach, ik deed maar wat. En dan denk ik aan Suzanne Buis.
One comment
Ha Thomas,
wat een leuke verrassing! Na het lezen van het boek, waarin veel mensen zich herkennen, kun je ook concluderen dat de titel de lading ook goed dekt, ook in de betekenis van ‘Ik deed maar wat’. Dat vind ik zelf nog steeds mooi aan de titel.
Dank, leuk!