“Hallo Thomas, ik wil na het lezen van ‘Ga toch fietsen!’ heel graag het volgende aan je kwijt. Mijn man kwam thuis met jouw boek. Hij had je op de radio gehoord en was zo onder de indruk dat hij het wilde hebben. Zaterdag kocht hij het en legde het in zijn la. Ik ga het later wel lezen zei hij. Ik heb het boek gepakt en in één dag uitgelezen. Ik rook(te)! Maar sinds jouw boek niet meer! Dat is dus nog maar heel kort, maar: Wat een indruk heb jij op me achtergelaten! Geweldig hoe jij het roer totaal hebt om weten te gooien, en wat heb je er keihard aan gewerkt! Ijzersterk doorzettingsvermogen! Jouw verhaal is mooi, ontroerend, inspirerend en hoopvol, ik ben om. Wat Allan Carr met z’n boek bij mij niet voor elkaar kreeg, heeft jouw boek mij dus wel die ommekeer gegeven. Ik heb overal zin in, ik wil sporten, ik wil dansen, ik weet nog niet wat het worden gaat. Ik wil nooit meer roken en ik hoop dat mijn man je boek ook oppakt en er iets aan heeft, want ik sta al tijden op het punt om van hem af te gaan. Hij kocht ’t boek voor zichzelf, en het effect ervan heeft mij bereikt, wonderlijk! Ik snap nu ook heel goed dat fietsen iets heel bijzonders is, en dat je samen met je ploeg een totaal ander leventje hebt naast het ‘gewone’ leven. Moest ook gelijk aan jou denken toen ik hoorde van het overlijden van renner Weylandt, kan me nu heel goed voorstellen dat jij precies weet hoe verschrikkelijk dat is en dat je er persoonlijk de pijn van voelt. Ik wens jou heel veel succes met je verdere leven, met vrouw en kinderen en ik hoop dat je nog lang mag genieten van alles wat je doet en waar je achter staat!”
Dit is een van de vele reacties die ik tot nu toe kreeg. Ik heb de naam van de schrijfster, maar houd die hier anoniem. Ook ben ik al ‘huwelijksredder’ genoemd, omdat dikke veertigers na het lezen van mijn boek het roer rigoureus omgooiden. Nog wat reacties:
‘Heb je boek gelezen, moest een traantje wegpinken”
-Corinne van D.
‘Uit! Met tranen! zie dat als een compliment!’
-Renate S. ‘
‘Fantastisch genoten en ontroerd’
-Ronald K.
‘Heb vrijwel in één ruk Ga toch fietsen! uitgelezen. Vermakelijk en ontroerend’
– Cyclopaat via Twitter
Ik ben bijna bij het einde maar wil niet dat het eindigt!’
-Vico O.
‘Fascinerend en ontroerend boek Ga toch fietsen van ThomasBraun! Voor mij stimulans nu af te vallen, dan fietsen en stoppen met sigaren.
“Hallo Thomas, ik wil na het lezen van ‘Ga toch fietsen!’ heel graag het volgende aan je kwijt. Mijn man kwam thuis met jouw boek. Hij had je op de radio gehoord en was zo onder de indruk dat hij het wilde hebben. Zaterdag kocht hij het en legde het in zijn la. Ik ga het later wel lezen zei hij. Ik heb het boek gepakt en in één dag uitgelezen. Ik rook(te)! Maar sinds jouw boek niet meer! Dat is dus nog maar heel kort, maar: Wat een indruk heb jij op me achtergelaten! Geweldig hoe jij het roer totaal hebt om weten te gooien, en wat heb je er keihard aan gewerkt! Ijzersterk doorzettingsvermogen! Jouw verhaal is mooi, ontroerend, inspirerend en hoopvol, ik ben om. Wat Allan Carr met z’n boek bij mij niet voor elkaar kreeg, heeft jouw boek mij dus wel die ommekeer gegeven. Ik heb overal zin in, ik wil sporten, ik wil dansen, ik weet nog niet wat het worden gaat. Ik wil nooit meer roken en ik hoop dat mijn man je boek ook oppakt en er iets aan heeft, want ik sta al tijden op het punt om van hem af te gaan. Hij kocht ’t boek voor zichzelf, en het effect ervan heeft mij bereikt, wonderlijk! Ik snap nu ook heel goed dat fietsen iets heel bijzonders is, en dat je samen met je ploeg een totaal ander leventje hebt naast het ‘gewone’ leven. Moest ook gelijk aan jou denken toen ik hoorde van het overlijden van renner Weylandt, kan me nu heel goed voorstellen dat jij precies weet hoe verschrikkelijk dat is en dat je er persoonlijk de pijn van voelt. Ik wens jou heel veel succes met je verdere leven, met vrouw en kinderen en ik hoop dat je nog lang mag genieten van alles wat je doet en waar je achter staat!”