Het record in huize Braun staat op 2.35 minuten. Op naam van mevrouw Braun. Zij bestond het dus om 2 minuten en 35 seconden onder een ijskoude straal te staan. Eerst zet ze ‘m op 38 graden. Lekker de schouders eronder, dan het hoofd, de buik, de borsten, billen, benen. Niets zo fijn als een hete douche. Maar dan komt het moment. Koud afdouchen. We hebben een wit wekkerklokje boven op de spiegellijst staan. Als de rode secondewijzer op de 12 staat, gooit ze de hendel van de kraan in een klap om, alsof ze een biertje tapt.
Dan begint het kreunen. En daarna het blazen. Adem halen, gewoon ademhalen. Om zo gewoon mogelijk te blijven ademen gaat ze zingen. I will survive, doet ze meestal. Of iets van Guus Meeuwis. Eerst de rug, dan de schouders. Het hoofd. Omdraaien, de linkeroksel, dan de rechteroksel. Het ijskoude water stroomt langs haar polsen en bovenarmen, over haar borsten, buik en benen. Dan weer omdraaien. ‘I wil surVIVE‘, schreeuwt ze dan, alsof ze een muis ziet… 1 minuut. Nog even door. Kedeng, kedeng. Voorkant. Achterkant. Boven op de kruin. Blazen, zingen. Nog dertig seconden, dan zit ze op de twee minuten. Hoe, roept ze. Hoehoe. Welk liedje dat is weet ik niet. En dan mag de tap uit. Bam. Klaar. Nee, niet afdrogen, eerst tintelen. Na sidderen. Dat is zo lekker, zegt ze. Ik voel aan haar arm. Alsof ik een fles Jonge Klaren in handen heb. De huid is rood. Rood van de kou. En: ‘Moet je ook eens proberen. Is zo goed en gezond voor je. En je valt er zelfs van af! Je maakt meer witte bloedcellen aan en de bloedsomloop is beter. Je hebt minder last van allergie. En je bent zo lekker wakker meteen.’
Ik zou wel gek zijn. ‘Begin anders met tien seconden.’
‘Ik wil wel tien seconden’, zei mijn dochter van 6. Ik denk: die gilt na 1 seconde al richting haar Barbies en Dora. Maar nee hoor, 12 seconden lang bleef ze onder een steenkoude douche staan. Wat een held.
Een dag later. Tien seconden, beloof ik mezelf. Geen seconde langer. Ik gooi de hendel om en kedeng, alsof een zweep mij geselt. Pijn van de kou. Ik gil het uit als de bekende keukenmeid. Zing, verdomme, zing, schreeuwt Ischa Meijer in mijn hoofd. En ik zing You never walk alone. Wak an, wahak ahahahan... Omdraaien. Kouwe tepels. Kop eronder. Jezus, alsof ik tien raketijsjes ineens door mijn neus naar binnen snuif. Mijn kop als een bevroren steen. Omdraaien, de zweep op mijn rug. Op de billen, de kuiten. Heel even lijkt het te wennen, totdat ik mijn oksels voorstel aan De Straal. Terug bij af, wat een hel.
Ik gooi de kraan uit. 23 seconden. Meer dan ik dacht. En 23 seconden werd dertig. Dertig werd zestig. Een minuut werden twee minuten. En zelfs 2.05, mijn record. Elke dag denk ik weer: nee, vandaag niet. Maar elke dag doe ik het weer. Vanwege de bloed lichaampjes, de allergie (die ik nooit heb), en de doorstroming. En je sportprestaties verbeteren significant. Maar vooral vanwege de mentale weerbaarheid. Ik voel me zo sterk en stoer na twee minuten ijskoud afzien.
Zo deed ik het ook in Girona, waar ik laatst een stukje mocht fietsen. Eenmaal aan het ontbijt stuurde ik mevrouw Braun een sms. Hoe heerlijk het er was. Ze reageerde snel, en kort:
‘2 min 35!! X’
8 comments
Come è cattivo verso i valori di civiltà del nostro Rinascimento!. Non è che gli americani se la passano bene ancora adesso ,con gli avvoltoi del denaro che vanno dove c’è da spolpare.
Entscheidend ist doch, was bei den Leuten hängen bleibt, wenn sie das hören oder lesen. Und das ist eben nicht “Hey, Privatkopien sind ok”, sondern “Man darf das eben nicht”
What a little charmer you have here!! How could you ever say no to those beautiful blue eyes?! Love the bright colors on your layout!barb 🙂
Thank you for some other wonderful article. The place else could anyone get that type of info in such an ideal method of writing? I’ve a prneoetatisn next week, and I’m on the look for such info.
https://www.facebook.com/TeamRynkebyFinland/?fref=ts
Ik voel een carrière switch aankomen voor mevrouw Braun. Ze heeft mij ook al overtuigd en dus draai ik de mengkraan aan t eind helemaal naar de muur. Ik heb geen klokje boven de spiegel maar als ik een x ga timen krijg je van mij ook zo een sms
Toch heb je vroeger aardig kunnen oefenen. Salarisbesprekingen bij Panorama leverden steevast een koude douche op.
Als kind elke keer als ik in bad ging of in de douche eindigde ik zo… Met een koude douche…
Heerlijk en inderdaad ze heeft gelijk heel gezond! Leuk stuk weer, een echte Braun blog
Love it and made me laugh ☺️