Laat ik beginnen met te vertellen dat ik nog nooit een boek heb gelezen. Ja, een scheurkalender op de wc of de strip van FC Knudde in de krant maar dat is het dan wel. Vlak voor de vakantie kreeg ik het boek van een vriend van me, Ron. Hoewel hij weet dat ik geen boeken lees, dacht hij dat dit wel een leuk boek voor me zou zijn omdat ook ik kilometers maak op de fiets. En daar lig ik dan, in het doodsaaie stadje Bras in Zuid-Frankrijk bij het zwembad. Ik verveel me te pletter. Het is ongeveer 4 uur dus te vroeg om te gaan eten, nog meer baantjes trekken in het zwembad zie ik ook niet meer zitten, en ja wat moet je nog doen. Dus pak ik het boek en begin maar met lezen. Bij de eerste pagina’s begin ik al te lachen en raak geïnteresseerd in het verhaal waar ik veel dingen uit herken en iedereen wel zal herkennen die begint met fietsen na z’n 40e. Na een paar biertjes – het is tenslotte vakantie – ben ik over de helft van het boek maar gaan we ook naar bed. Ik probeer te slapen maar het verhaal heeft mij op de een of andere manier zo gegrepen dat ik moeilijk in slaap kan komen. Ik wil verder lezen! Na een aantal uren woelen en draaien ben ik om half zes m’n bed weer uit gegaan om het boek uit te lezen. Wel met een grote lach en een traan omdat ik het jammer vind dat ik het boek al weer uit heb. Bedankt Ron voor het lenen van het boek en ook dank aan het doodsaaie stadje Bras, want als ik me niet had verveeld had ik het boek misschien niet gelezen! En voor Thomas natuurlijk ook een enorm dankjewel, topper. Er staat al een recensie met het cijfer 7,5 maar voor mijn eerste boek geef ik een dikke 10! Ik heb er enorm van genoten.
Groet,
Robert de Gunst